آدمهایی که ما را ترک می کنند سه دسته اند:

یک گروه آنهایی که بر میگردند گرچه نه آنها دیگر

 همان آدمهای سابق هستند و نه ما

گروه دوم کسانی هستند که هرگز بر نمی گردند

 چه آنهایی که نمیخواهند ، چه آنهایی که نمیتوانند

گروه آخر آنهایی هستند که باید دعا کنیم آنچنان پل های پشت سرشان را خراب کنند که اگر هم بخواهند ، نتوانند برگردند.

خطرناکترین گروه، سومی ها هستند .

 چون موقع رفتن طوری ما را میشکنند ،

که ما تا مدتها در کُما میمانیم و خیلی دیر میفهمیم

که برای چه آدمهای بی ارزشی اشک ریختیم ،

 احساس گناه کردیم، از خود گذشتگی کردیم ،

 و تا مرز نابودی ، زندگی را فدا کردیم ... خیلی دیر میفهمم ..

. خیلی دیر ... ولی یک روز میفهمم ...

چیزی که هرگز نمیفهمیم این است

که اصلا چه چیز این آدمها را آنقدر دوست داشتیم؟؟؟